مرگ پادشاه و اشیاء در پادشاه می میرد اثر اوژن یونسکو
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- نویسنده سمانه شیرخانی
- استاد راهنما حسن فروغی علاإلدین گوشه گیر
- سال انتشار 1391
چکیده
یونسکو،یکی از پیشتازان تئاتر نو، که تمام شالوده های سنتی را طرد می کند، می کوشد تا تشویش های انسانی را متجلی کند که تنها، از خود بیگانه، شی زده و ماشینی و غرق در تکنولوژی شده است. در تئاتر یونسکو، اشیاء یکی از وسوسه های دائمی نویسنده است و این امر غیبت خدا از عرصه زندگی، و خلاء مافوق الطبیعه را متجلی می سازد. در پادشاه می میرد، که کوششی است برای آموزش مرگ، یونسکو می کوشد تا مرگ را به ملموس ترین شکل ممکن به صحنه درآورد. در این نمایش نامه، پادشاه نمادی از تمامی انسان ها است که پایان زندگی مادی همه آنها را چیزی به نام مرگ رقم می زند. یونسکو مرگ را بدون هیچ تعارفی در مقابل دیدگان تماشاگر-خواننده قرار می دهد، تا تلنگری باشد برای کسانیکه حتی برای یک لحظه یاد آن را به فراموشی می سپارند. چرا که مرگ مهمترین مسئله زندگی انسان ها است و تنها موضوعی است که ما را به فکری عمیق، نه تنها در مورد خود، بلکه در مورد زندگی و چگونه زیستن، فرو می برد. یونسکو درپادشاه می میرد، انسانی را به تصویر می کشد که سرگرمی های زندگی، رشد روزافزون اشیاء و پیشرفت سرسام آور تکنولوژی، او را از مهمترین مسئله زندگی اش غافل کرده و در عوض او را دلبسته و مسحور زرق و برق های این عالم کرده، گویی قرار است که جاودان در آن بماند، اما در لحظه مرگ در می یابد که معنای واقعی زندگی را هم درک نکرده است، گویی اصلا زندگی نکرده است. در پایان شاید بتوان گفت که یونسکو، خواسته یا نا خواسته، رویکرد سنت و مدرنیته در مقابل مرگ را به بهترین شکل به تصویر کشیده است. و شاید بتوان نتیجه گرفت که، به همان نسبت که مدرنیته، پیشرفت تکنولوژی و تولید بی سابقه اشیاء رو به افزایش است، به همان نسبت بازسازی روح در هم شکسته انسانی سخت تر و ترس از مرگ بیشتر و بیشتر خواهد شد. بنابراین، در این تحقیق به بررسی تصویری از مرگ پرداخته شده که یونسکو از انسان معاصر درگیر اشیاء و تکنولوژی ارائه میکند
منابع مشابه
اضطراب هستی در تئاتر اوژن یونسکو (کرگدن و شاه می میرد)
این پایان نامه بر اساس دو نمایشنامه ی کرگدن و شاه می میرد به بررسی اضطراب هستی در تئاتر اوژن یونسکو می پردازد. اوژن یونسکو یکی از نمایشنامه نویسانی است که امروزه آثار آنها در شمار پراجراترین نمایش ها محسوب می شود. آثار وی در حیطه ی تئاتر پوچی و نیز تئاتر پیشتاز قرار می گیرد. در میان نمایشنامه های او کرگدن وشاه می میرد جایگاه ویژه ای دارند. این دو نمایش به تنهایی می توانند در کنار هم بیان کامل م...
15 صفحه اول[مطالعه شخصیت لونسکواز طریق چهار نمایشنامه: آوازه خوان طــاس، درس، پادشاه می میرد، قاتل]
چکیده ندارد.
15 صفحه اولتحلیل روانشناختی تیپ شخصیّتی «پادشاه» در داستان پادشاه و کنیزک مثنوی بر مبنای الگوی اناگرام
اناگرام یکی از الگوهای مهم شناخت شخصیّت در روانشناسی نوین است که با بهکارگیری آن میتوان نوع تیپ شخصیّتی هر فرد را از میان تیپهای نهگانه بازشناخت. مولوی در مثنوی همانند یک هنرمند سترگ به خلق شخصیّتها پرداختهاست و همچون روانشناسی چیرهدست از لایههای درونی شخصیّتهای داستانهای خود آگاه است. یکی از داستانهای مهم و برجستة ادبی ـ تعلیمی در مجموعة حکایتهای دویستوچندگانة مثنوی، داستان «پادشاه و...
متن کاملزندگی در لذت یا در سایه مرگ: تحلیل نمایش "قاتل" اثر اوژن یونسکو بر اساس مفاهیم اگزیستاسیالیستی کرکگارد
اوژن یونسکو در نمایش خود با نام قاتل شرایط واقعی زندگی انسان را به تصویر میکشد. وی زندگی و مرگ، هستی و نیستی و تنزل او به مرتبه نیستی را به روی صحنه می اورد. او در پی رویارویی انسان با شرایط واقعی زندگی است. پس وجود انسان را باید تعارض بین تمایلات افسارگسیخته و بی پایان ادمی با هستی در بند و محدود او دانست. مقاله حاضر در پی بررسی دیدگاه اوژن یونسکو پیرامون تنهایی انسان در این دنیای بیگانه، دلهر...
متن کاملنقد کهنالگویی حکایت «پادشاه و برهمنان» در کلیله و دمنه
نقد کهنالگویی از انواع نقد اسطورهای است که بیشتر بر نظریات یونگ در مورد ناخودآگاه جمعی و صور ازلی تأکید دارد. در نظر یونگ، کهنالگوها آن دسته از صور ازلی و نوعیاند که در عمق ناخودآگاه جمعی انسانها، بهصورت بالقوه وجود دارند و خفتهاند. این صور کهن و اساطیری، میتوانند در هنر و ادبیات تجلی یابند. در حکایت «پادشاه و برهمنان» کلیله و دمنه، کهنالگوهای آنیمای مثبت و منفی و پیر خردمند را ب...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023